| Książka "Linux. Agresja i Ochrona" to kolejna - po "Internet. Agresja i Ochrona" - publikacja tego samego (anonimowego) autora, dotycząca bezpieczeństwa w sieci. Pisana jest ona z myślą zarówno o potencjalnych agresorach, jak i administratorach (i zwykłych użytkownikach) systemu Linux. Autorzy: Anonim Wydawnictwo: Robomatic, Wrocław 2000 ISBN: 83-87150-41-X Liczba stron: 514 Dane oryginału: Maximum Security: A Hacker's Guide To Protecting Your Linux Server and Workstation, Sams Publishing Przekład: Adrian Bojczuk, Adam Podstawczyński, Zbigniew Koza Książka "Linux. Agresja i Ochrona" to kolejna - po "Internet. Agresja i Ochrona" - publikacja tego samego (anonimowego) autora, dotycząca bezpieczeństwa w sieci. Pisana jest ona z myślą zarówno o potencjalnych agresorach, jak i administratorach (i zwykłych użytkownikach) systemu Linux. Książka składa się z dwudziestu jeden rozdziałów i czterech dodatków - wszystko w pięciu częściach. Na końcu książki mamy indeks, a do książki dołączony jest dysk CD z wieloma z omawianych w publikacji narzędzi. Pierwsza część ("Podstawy bezpieczeństwa w Linuksie") to wprowadzenie do systemu Linux i do problematyki bezpieczeństwa. Omawiane są najbardziej podstawowe zagadnienia związane z systemem (rozdział 1) oraz fizycznym bezpieczeństwem sprzętu (2). Autor zwraca także uwagę na błędy (związane oczywiście z bezpieczeństwem) popełniane w czasie instalacji i administracji systemem (3-4). Część druga ("Bezpieczeństwo użytkowników systemu") poświęcona jest atakom, które wykorzystują błędy użytkowników, takie jak słabe hasła (rozdział 5) i uruchamianie nieznanych programów (6). Omówione są zarówno metody włamań związane z tymi problemami, jak i sposoby zabezpieczania przed nimi. Kolejna, trzecia część ("Bezpieczeństwo w sieci") poświęcona jest zagadnieniom ataków zdalnych, za pośrednictwem sieci. Omówione tu są sposoby używania węszycieli i obrony przed nimi (rozdział 7). Autor przedstawia w tej części także skanery portów i zabezpieczenia przed nimi (8) oraz prezentuje problem podszywania IP, ARP i DNS (9). Na zakończenie tej części przedstawiony jest protokół ssh (10). Część czwarta ("Bezpieczeństwo internetowe w Linuksie") to najobszerniejsza część książki. Poświęcona jest ona bezpieczeństwu i atakom na konkretne usługi i serwery internetowe oraz wykrywaniu i neutralizacji włamań . Autor omawia więc zagrożenia związane z FTP (rozdział 11), pocztą elektroniczną (12), telnetem (13), WWW (14-16). Znajdujemy tu także omówienie ataków odmowy obsługi (Denial of Service, rozdział 17), rozdział poświęcony różnego rodzaju zaporom sieciowym (18). Autor prezentuje także sposoby wykrywania włamań po fakcie (dzięki dziennikom systemowym, rozdział 19) oraz "w locie" (20). Ostatni rozdział (21) poświęcony jest metodom wykonywania kopii zapasowych i odzyskiwania danych. Ostatnia, piąta część to "Dodatki". Znajdujemy tu dość obszerny słowniczek występujących w książce komend i programów związanych z bezpieczeństwem (dodatek A), alfabetyczny spis (z krótkimi omówieniami) znanych problemów z bezpieczeństwem systemu Linux (dodatek B), spis różnych programów związanych z bezpieczeństwem, a nie omówionych w książce - wraz z adresami stron WWW poświęconych im (dodatek C) oraz dodatkowe źródła informacji - w postaci adresów WWW, list i grup dyskusyjnych itp. Książka stanowi przegląd metod włamań do systemów linuksowych oraz sposobów przeciwdziałania im. Wszystko jest bogato ilustrowane przykładami, przy każdym zagadnieniu znajdujemy odsyłacze do wielu źródeł internetowych i do wielu - tak darmowych jak i komercyjnych - aplikacji. CD ROM dołączony do książki zawiera wiele z omawianych narzędzi - często bardzo przydatnych. Pewnym mankamentem książki jest to, że została napisana w roku 1999, a w Polsce wydana w roku 2000, a wiadomo, że czas w informatyce - a w szczególności w takiej dziedzinie jak bezpieczeństwo systemów - płynie bardzo szybko. Każdego dnia różnego rodzaju bugtraqi rosną o kilka pozycji, a programiści publikują łaty do programów. Z drugiej strony książka na pewno pomaga uświadomić sobie ogrom niebezpieczeństw czyhających na nieostrożnych administratorów i ich systemy oraz względną łatwość przeprowadzenia udanego ataku i to, że żaden system bezpieczny nie jest. Książkę "Linux. Agresja i Ochrona" poleciłbym wszystkim administratorom (szczególnie niezbyt doświadczonym, którzy często nie zdają sobie sprawy z dziur we własnym systemie), w szczególności z uwagi na dużą liczbę odsyłaczy do źródeł internetowych, które - siłą rzeczy - są w tej chwili bardziej aktualne niż materiał zawarty w książce. W książce znajdą też interesujące informacje początkujący hackerzy (lub kandydaci na takowych) - chociaż również o ograniczonej przydatności ze względu na mijający czas. W dzisiejszych czasach Internet jest najszybszym źródłem informacji - także jeżeli idzie o bezpieczeństwo właśnie w Internecie. | 
